محققان پیشرفت قابل توجهی در آگاهی محیطی افرادی که بازیهای رایانه ای مخصوصا با استفاده از دید محیطی طراحی کرده اند ، یافته اند. این یافته امکان استفاده از این نوع بازیها را برای بهبود عملکرد بازیکنان در ورزشهای تیمی فراهم می کند.
بنابراین آنها میتوانند سریعتر هم تیمی های خود را شناسایی کنند. یا به آنها کمک کنند تا خطرات احتمالی را در کنار دید خود شناسایی کنند.
محققان دانشکده محاسبات و ارتباطات دانشگاه لنکستر مشتاق بودند که چگونگی استفاده از دید محیطی بازیکنان در بازیهای رایانه ای را کشف کنند و اگر بازی کردن بازی ها می تواند به بهبود آگاهی محیطی یک بازیکن کمک کند.
آقای رامیرز گومز گفت: بیشتر بازی های رایانه ای (گیمینگ) شامل مستقیم نگاه کردن به اهداف یا پیروی از حرکت شخصیت ها می شوند ، زیرا این طبیعی ترین و بصری ترین روشی است که ما از چشم خود استفاده می کنیم.
ما می خواستیم برعکس را مورد بررسی قرار دهیم. آیا می توان بازی ها را فقط با استفاده از دید محیطی خود انجام داد ، آیا می توان استراتژی هایی را برای غلبه بر چالش تهیه کرد ، آیا جذاب و سرگرم کننده است و آیا این بازی ها می توانند آگاهی محیطی ما را بهبود بخشند؟
برای مشاهده انواع کیس حرفه ای و مناسب بازی بر روی تصویر زیر کلیک کنید
آنها سه بازی ایجاد کردند که مبتنی بر فرهنگ و اسطوره شناسی عامه است: مانند داستان های مدوسا و سیکلوپس.
برای مثال ، بازی Medusa درگیر این بود که Medusa قارچ ها را در باغچه خود دور کند و از نگاه مستقیم به قارچ ها اجتناب کند – در غیر این صورت آنها به سنگ تبدیل می شوند.
مجموعه بازی ها ، که به طور جمعی SuperVision خوانده می شوند ، به بازیکنان نیاز دارد تا از یک موس برای انتخاب یا هدایت اشیاء موجود در بازی با استفاده از دید محیطی خود استفاده کنند.
هنگامی که بازیکنان مستقیماً به اشیاء درون بازی نگاه می کنند ، بازیکنان ردیاب چشم را بررسی می کنند و بازیکنان بر این اساس مجازات می شوند.
Argenis Ramirez Gomez ، دانشجوی دکتری و محقق دانشگاه Lancaster گفت: “بازیکنان در ابتدا تلاش کردند که کنترل کنند و در مقابل انگیزه غریزی خود را کنترل کنند و مقاومت کنند.”
“بازی ها مخالف رفتار طبیعی ما هستند. بازیکنان می دانند که نمی توانند به دنبال تصمیم گیری و تعامل با اشیاء در بازی ها ، بازیکنان را وادار کنند که کنترل غریزه های خود را از دست دهند و بنابراین آنها تمایل خود را به نگاه مستقیم به اشیاء نشان می دهند ، شکست در بازی. اما با گذشت زمان مردم برای غلبه بر چالش استراتژی هایی را ایجاد کردند ، از جمله تمرکز روی یک نقطه خاص روی صفحه. “
محققان بینایی محیطی هر بازیکن را با استفاده از یک پیش بینی بزرگ نگه داشته شده در سطح چشم خود و با نشان دادن سرنخ های بصری رنگی در زاویه های مختلف در شعاع ۱۸۰ درجه ارزیابی کردند.
آقای رامیرز گومز گفت: “ما قبل از بازی و بعد از بازی توانایی های بصری محیطی شرکت کنندگان را ارزیابی کردیم تا مهارت مهارت ها را توسعه دهند.
ما در دید محیطی شرکت کنندگان بعد از انجام بازیها پیشرفت قابل توجهی در تشخیص شیء پیدا کردیم.”
حتی فقط یک جلسه بازی منجر به پیشرفت در آگاهی محیطی بازیکنان شد. این مطالعه بیش از دو هفته ادامه داشت و شرکت کنندگان همچنان در طول مدت تحقیق به پیشرفت در دید محیطی خود نشان دادند.
شرکت کنندگان در طول مطالعه آخر هفته بازی ها را انجام ندادند. این فاصله بین سه روز بازی و محققان با اندازه‌گیری دید محیط پیرامون بازیکنان فاصله ایجاد کرد.
کاهش قابل توجهی در عملکرد بیش از این شکاف مشاهده نشده است ، نشان می دهد که پیشرفت در دید محیطی می تواند دوام داشته باشد ، حداقل در کوتاه مدت.
این تحقیق در مقاله “SuperVision: بازی با Gaze Aversion و محیط پیرامون” که در کنفرانس دانشگاهی ACM CHI2019 اخیراً در گلاسکو برگزار شد ، ارائه شده است.
نویسندگان این تحقیق ، Argenis Ramirez Gomez و هانس گلرزن از دانشکده محاسبات و ارتباطات دانشگاه Lancaster هستند.
۱۲ ژوئن ۲۰۱۹
منبع:دانشگاه لنکستر
