راهنمای نهایی اسمبل کیس کامپیوتر: از کیس تا دسکتاپ
امروزه اگرچه خرید کیسهای آماده کار را راحت کرده، اما هیچ چیز به لذت و افتخار ساخت یک کامپیوتر با دستان خودتان نمیرسد. بسیاری فکر میکنند اسمبل کیس کار دشواری است، اما این فرآیند با آموزش صحیح و دقت، بسیار ساده و لذتبخش خواهد بود. در این مقاله قدم به قدم و تصویری، به شما یاد میدهیم چگونه یک کامپیوتر را از پایه اسمبل (مونتاژ) کنید.
راهنمایی گام به گام اسمبل کامپیوتر
ابزار و قطعات مورد نیاز قبل از شروع
قبل از لمس اولین قطعه، مطمئن شوید این وسایل و قطعات اصلی را آماده کردهاید:
قطعات اصلی: مادربورد، پردازنده (CPU)، کارت گرافیک (GPU)، رم، خنککننده پردازنده، منبع تغذیه (پاور)، حافظه داخلی (HDD یا SSD) و کیس
ابزار کار: پیچگوشتی چهارسو یا ست پیچگوشتی، پنس، پارچه یا سطح ضد استاتیک (ضد خط وخش)
ملزومات جانبی: خمیر حرارتی، چند عدد سیم قفلدار برای مدیریت کابلها
آموزش گام به گام اسمبل کیس کامپیوتر
برای جلوگیری از آسیب قطعات حساس بر اثر الکتریسیته ساکن، کار را روی یک سطح صاف و غیرفلزی (مثل میز چوبی) شروع کنید و در اولین قدم، خود را با لمس یک قطعه فلزی تست کنید.
مرحله ۱: نصب پردازنده (CPU) روی مادربورد
این مرحله نیاز به ظرافت دارد. مادربورد را روی جعبه ضداستاتیک خود یا یک سطح صاف قرار دهید.
مرحله ۱.۱: اهرم فلزی سوکت CPU روی مادربورد را به آرامی فشار داده و آزاد کنید تا باز شود.
مرحله ۱.۲: پردازنده را با دقت بردارید. به گوشههای آن نگاه کنید؛ یک علامت مثلث طلایی کوچک روی خود CPU و سوکت وجود دارد. این دو علامت باید کاملاً بر هم منطبق شوند.
مرحله ۱.۳: پردازنده را بدون هیچ فشار اضافی در سوکت قرار دهید. اگر جایگیری درست باشد، CPU کاملاً در سوکت میافتد، بدون اینکه نیاز به زور داشته باشید.
مرحله ۱.۴: اهرم فلزی سوکت را مجدداً پایین آورده و در جای خود قفل کنید. این کار ممکن است به کمی فشار نیاز داشته باشد که طبیعی است.
مرحله ۲: نصب سیستم خنککننده (کولر) CPU
پردازنده بدون خنککننده حتی برای تست روشن کردن هم نباید استفاده شود.
مرحله ۲.۱: اگر از خنککننده غیراستوک (پسافزاره) استفاده میکنید، مقدار بسیار کمی خمیر حرارتی (به اندازه یک نخود) در مرکز پردازنده قرار دهید. خنککنندههای استوک معمولاً از قبل خمیر دارند.
مرحله ۲.۲: خنککننده را با دقت و به صورت مستقیم روی پردازنده قرار دهید. پایههای آن باید با سوراخهای مادربورد همخط شوند.
مرحله ۲.۳: پایههای مخالف را یکییکی با فشار متعادل محکم کنید تا خمیر به طور یکنواخت پخش شود.
مرحله ۲.۴: در نهایت، سیم فن خنککننده را به پینهای مخصوص روی مادربورد (معمولاً با برچسب CPU_FAN) متصل کنید.
مرحله ۳: نصب حافظه رم (RAM)
نصب رم بسیار ساده است. چفتهای دو طرف اسلات رم روی مادربورد را به بیرون فشار دهید.
رم را بررسی کنید؛ شکافی در کنار آن باید با برآمدگی اسلات رم تطبیق داده شود.
رم را با فشار یکنواخت و محکم به پایین فشار دهید تا چفتها به طور خودکار بسته شوند و صدای “تق” بشنوید .
اگر دو رم دارید، برای فعالسازی حالت دوکاناله، آنها را در اسلاتهای همرنگ (معمولاً اسلات دوم و چهارم) قرار دهید. برای اطمینان، دفترچه راهنمای مادربورد را بررسی کنید.
مرحله ۴: نصب درایو ذخیرهسازی (SSD M.2)
اگر از SSD جدید M.2 استفاده میکنید، بهترین زمان برای نصب آن، قبل از قرار دادن مادربورد در کیس است.
مرحله ۴.۱: پیچ کوچک “ایستاده” روی اسلات M.2 را پیدا کنید و در صورت موجود بودن، آن را باز کنید.
مرحله ۴.۲: SSD را با زاویه ۳۰ درجه در اسلات خود فرو کنید. بریدگی (کات) SSD باید با برآمدگی اسلات همخوانی داشته باشد.
مرحله ۴.۳: SSD را به آرامی به پایین فشار داده و با پیچ کوچک محکم کنید. مراقب باشید این پیچ را گم نکنید.
مرحله ۵: آمادهسازی کیس و نصب مادربورد
حالا نوبت انتقال مادربورد به داخل کیس است.
مرحله ۵.۱: پنلهای جانبی کیس را باز کنید.
مرحله ۵.۲: محافظ I/O Shield (صفحه فلزی پورتهای پشت مادربورد) را در کیس قرار دهید.
مرحله ۵.۳: صفحه پشتی مادربورد (Motherboard Tray) را بررسی کنید. معمولاً کیسها چندین “تکیهگاه” (Standoff) برنجی پیچشده دارند. این تکیهگاهها باید دقیقاً با سوراخهای مادربورد شما مطابقت داشته باشند. در صورت نیاز، با استفاده از دفترچه راهنما، تکیهگاهها را اضافه یا جابجا کنید .
مرحله ۵.۴: مادربورد را به آرامی داخل کیس قرار دهید و مطمئن شوید پورتهای پشت آن از محافظ I/O Shield عبور کرده و سوراخهای مادربورد روی تکیهگاهها قرار گرفتهاند.
مرحله ۵.۵: مادربورد را با پیچهای ارائهشده با کیس محکم کنید.
مرحله ۶: نصب منبع تغذیه (Power Supply)
محل نصب پاور معمولاً در بالای کیس یا در قسمت پایین و پشت کیس است.
پاور را طوری در محل خود قرار دهید که فن آن به سمت بیرون کیس یا به سمت دریچههای خنککننده داخلی باشد.
آن را با چهار پیچ به بدنه کیس محکم ببندید .
مرحله ۷: نصب کارت گرافیک
این مرحله برای سیستمهای گیمینگ حیاتی است.
مرحله ۷.۱: براکت فلزی پشت کیس که مربوط به اسلات کارت گرافیک میشود را بردارید.
مرحله ۷.۲: کارت گرافیک را مستقیماً در اسلات PCI-Express x16 (بلندترین اسلات) روی مادربورد فشار دهید تا کاملاً جا بیفتد.
مرحله ۷.۳: کارت گرافیک را با پیچ به براکت کیس متصل کنید. برخی کارتهای سنگین به پایههای نگهدارنده نیز نیاز دارند .
مرحله ۸: اتصال کابلها (دشوارترین اما سادهترین مرحله)
این مرحله مانند حل یک پازل است، اما همه قطعات فقط در یک جای درست خود قرار میگیرند.
اتصالات اصلی پاور: کابل ۲۴پین (بزرگترین کابل) را به مادربورد و کابل ۸پین (یا ۴+۴) را به کنار پردازنده متصل کنید.
اتصالات پنل جلوی کیس: سیمهای نازک و رنگی پنل جلو (پاور، ریست، LED پاور، LED هارددیسک، اسپیکر و USB/Audio) را با توجه به دفترچه راهنمای مادربورد به پینهای مربوطه متصل کنید.
اتصالات فنها: کابل فنهای کیس را به پینهای SYS_FAN یا CHA_FAN روی مادربورد وصل کنید.
مرحله ۹: مدیریت کابلها و تست نهایی
با استفاده از بندهای کابل، سیمها را مرتب و از مسیر جریان هوا دور کنید. این کار به گردش هوا و خنککاری کمک میکند.
پنلهای کیس را ببندید، کیس را به پریز برق و مانیتور متصل کنید.
دکمه پاور را فشار دهید. اگر همه چیز درست متصل شده باشد، سیستم روشن شده و میتوانید مراحل نصب ویندوز را آغاز کنید.
نکات طلایی برای یک اسمبل بدون دردسر
دفترچه راهنما بهترین دوست شماست: برای اتصال پنل جلو و تنظیم رم، همیشه به دفترچه مادربورد مراجعه کنید.
صبر و حوصله: عجله بزرگترین دشمن یک اسمبل موفق است. هر مرحله را با دقت انجام دهید.
نیروی بیش از حد ممنوع: اگر قطعهای به راحتی جا نمیرود، جهت آن را دوباره بررسی کنید. قطعات کامپیوتر برای جاافتادن در جهت درست طراحی شدهاند.
اسمبل کردن کامپیوتر نه تنها باعث صرفهجویی در هزینه میشود، بلکه شما را با سختافزار سیستم خود آشنا کرده و اعتماد به نفس زیادی برای ارتقا و عیبیابی در آینده به شما میدهد. این راهنما مسیر را به شما نشان داد. اکنون این شما هستید که خالق سیستم خود خواهید بود.
اگر اولین بار است کیس اسمبل میکنید، تجربه خود یا سوالاتتان را با ما در میان بگذارید.
آیا خودمان انجام دهیم یا از یک متخصص کمک بگیریم؟
اگر خودتان اسمبل کنید
مزایا:
- صرفهجویی در هزینه: معمولاً مهمترین انگیزه است. شما هزینهٔ دستمزد متخصص را پرداخت نمیکنید.
- تجربهٔ یادگیری بینظیر: با سختافزار سیستم خود آشنا میشوید. اگر در آینده مشکلی پیش بیاید، میدانید هر قطعه کجاست و چگونه باید عیبیابی کنید.
- آزادی و سفارشیسازی کامل: هر قطعهای را که خودتان بخواهید و مطابق با سلیقهتان انتخاب میکنید. مدیریت کابلها، نصب دقیق قطعات و ایجاد یک سیستم کاملاً منحصر به فرد در دستان شماست.
- لذت موفقیت و اعتماد به نفس: لحظهای که سیستم را روشن میکنید و بدون مشکل بوت میشود، یک حس پیروزی واقعی دارد.
معایب و ریسکها:
- ریسک آسیب به قطعات حساس: یک اشتباه کوچک (مانند اتصال نادرست کابل پاور، اعمال نیروی زیاد روی پردازنده، یا فراموش کردن خمیر حرارتی) میتواند به قطعات گرانقیمت آسیب جدی بزند.
- زمانبر بودن: این فرآیند، مخصوصاً برای اولین بار، ممکن است چندین ساعت طول بکشد.
- عدم تضمین پشتیبانی: اگر قطعهای در حین اسمبل آسیب ببیند، ممکن است گارانتی آن قطعه باطل شود، چرا که شرکتهای گارانتی اغلب آسیبهای فیزیکی ناشی از نصب نادرست را پوشش نمیدهند.
- چالش عیبیابی: اگر پس از اسمبل، سیستم روشن نشود یا مشکل داشته باشد، عیبیابی میتواند بسیار سخت و خستهکننده باشد.
اگر از متخصص کامپیوتر کمک بگیرید
مزایا:
- امنیت و آرامش خاطر: یک متخصص با تجربه میداند چگونه با قطعات به درستی رفتار کند تا آسیبی نبینند. ریسک خطای انسانی به حداقل میرسد.
- صرفهجویی در زمان: یک فرد حرفهای میتواند کل فرآیند را در عرض یک تا دو ساعت به پایان برساند.
- پشتیبانی و تضمین کار: بیشتر مغازههای معتبر، برای کار خود ضمانت میدهند. اگر در روزها یا هفتههای اول سیستم با مشکل مواجه شد، میتوانید به آنها مراجعه کنید.
- بهینهسازی و مشاوره: یک متخصص خوب میتواند در حین اسمبل، نکاتی را برای خنککاری بهتر، مدیریت کابلهای تمیزتر و حتی انتخاب بهتر قطعات در آینده به شما گوشزد کند.
معایب:
- هزینهٔ اضافی: شما باید هزینهٔ دستمزد اسمبل را پرداخت کنید.
- کاهش وابستگی شخصی: از آنجایی که خودتان در فرآیند ساخت دخیل نبودهاید، اگر مشکلی پیش بیاید، وابستگی بیشتری به متخصص خواهید داشت.
- احتمال سوءاستفاده: در صورت مراجعه به مراکز غیرمعتبر، ممکن است با تعویض قطعات یا ارائه پیشنهادات غیرضروری مواجه شوید.
