یکی از ابتداییترین کارهایی که در هنگام نصب ویندوز انجام میشود، پارتیشن بندی هارد دیسک است. اما پارتیشن بندی با روشهای متنوعی انجام میشود که در هر نیاز و جای خاصی متنوع است.
با توجه به اینکه هارددیسکها با توجه به حجم آنها متنوع هستند، نوع پارتیشن بندی آنها نیز متفاوت خواهد بود. MBR و GPT 2 نوع اصلی برای پارتیشن بندی هارددیسک است.
اگر هنوز در مورد نوع پارتیشن بندی به روش MBR و GPT و تفاوت آنها اطلاعاتی ندارید، در این مطلب به صورت کامل به شما آموزش خواهیم داد.
پارتیشن بندی چیست؟
یک تعریف جامع در مورد پارتیشن بندی وجود دارد و آن این است که روش تقسیمبندی فضای هارددیسک کامپیوتر را پارتیشن بندی میگویند.
از مهمترین کارهایی که برای پارتیشن بندی هارد دیسک انجام میدهیم، انتخاب یک فضای مناسب برای نصب سیستمعامل است. اصولاً در اکثر کامپیوترهای خانگی و لپتاپ، درایو C را به عنوان یک پارتیشن برای نصب سیستمعامل اصلی قرار میدهند.
درایوهای بعدی را برای کارهای دیگر و بر اساس سلیقه افراد و نیاز آنها پارتیشن بندی میکنند. اما این موضوع به همینجا ختم نمیشود و مدلهای مختلفی در مورد نوع پارتیشن وجود دارد.
به طوری که یک پارتیشن به عنوان درایو سیستمعامل اصلی و دیگر درایوها به عنوان پارتیشنهایی که در آنها برای نصب انواع برنامهها و قرار دادن انواع اطلاعات و فایلهای شخصی یک فضای دیگری ایجاد میکنیم.
چند مدل پارتیشن داریم؟
اول باید بررسی کنیم که چند مدل پارتیشن بندی در هارددیسک انجام میشود و سپس به بررسی روشهایی برای انواع پارتیشن بندی میپردازیم.
پارتیشن اصلی Primary Partition
اولین پارتیشنی که شما با آن سروکار دارید و قصد دارید سیستمعامل را در آن نصب کنید (البته میتوانید فایلهای شخصی را هم قرار دهید، ولی توصیه نمیشود) و البته به عنوان پارتیشن فعال شناخته میشود، پارتیشن اصلی نام دارد.
ذخیره شدن فایلهای بوت سیستم در این پارتیشن یکی از موارد مهم است که در صورت عدم رعایت آن ممکن است سیستمعامل بوت نشود.
پارتیشن توسعهیافته EXTENDED
در تعریف علم کامپیوتر آمده است که هر هارددیسک میتواند فقط از یک نوع پارتیشن Extended استفاده کند. پارتیشن Extended برای تقسیمبندی چند فایل به درایوهای مختلف و در این مورد میتواند بجای پارتیشن اصلی در دیسک قرار بگیرد.
پارتیشن LOGICAL
در آخرین نوع پارتیشن میرسیم به LOGICAL که در داخل پارتیشن توسعهیافته قرار میگیرد و به عبارتی به آن پارتیشن منطقی نیز میگویند. به عبارتی پارتیشنهایی که در داخل پارتیشن توسعهیافته ایجاد میشوند، پارتیشن از نوع LOGICAL گفته میشود.
انواع روش پارتیشن بندی هارددیسک
همانطور که در ابتدای این مقاله بیان کردیم، ۲ نوع پارتیشن بندی بنام MBR و GPT را داریم. اما اینکه آنها چگونه هستند و چه تفاوت هایی با هم دارند را در ادامه این مقاله توضیح خواهیم داد.
اولین روش پارتیشن بنام Mbr یا Master Boot Reco
Mbr اولین نوع پارتیشن بندی در سیستمهای قدیمی بود که امروزه هم از آن استفاده میشود. در تعریف آن باید بگوییم که Mbr در ابتدای هارددیسک قرار میگیرد و حاوی اطلاعاتی هست که شامل پارتیشن منطقی و سازماندهی دادن آنها، دارای یک کد اجرایی و در نهایت جدول پارتیشنها در آن قرار میگیرد.
محدودیت در این روش پارتیشن بندی به حدود ۴ پارتیشن میرسد و اگر شما قصد داشته باشید تا تعداد پارتیشن را افزایش دهید باید با کمک پارتیشن extended این کار را انجام دهید، تا در نهایت بتوانید پارتیشن منطقی را افزایش دهید.
یکی دیگر از موارد بسیار مهم در روش پارتیشن بندی Mbr، استفاده از حداکثر ظرفیت ۲ ترابایت برای آن است.
پی تا به اینجا چند مورد مهم در روش پارتیشن بندی Mbr را بررسی کردیم، که اگر بخواهیم آن را خلاصه بیان کنیم در بخش زیر به آن خواهیم پرداخت.
- حداکثر میزان ۴ پارتیشن بندی
- عدم پشتیبانی فضای هارد از بیش از ۲ ترابایت
- تناه بخشی که اطلاعات هارد ذخیره میشود و احتمال خراب شدن کل هارد وجود دارد.
دومین روش پارتیشن بندی هارددیسک GPT یا GUID Partition Table
یکی از جدیدترین انواع استانداردهای پارتیشن بندی هارد دیسک که امروزه میتواند تا حدود ۱۲۸ پارتیشن را پشتیبانی میکند، روش GUID Partition Table است.
اما تنها شباهت آن با پارتیشن قبلی، محدودیت در تعداد پارتیشن فعال است. یعنی در این روش هم شما فقط میتوانید یک پارتیشن فعال داشته باشید؛ اما در قسمتها و تقسیم بندیهای دیگر این مشکل را نخواهید داشت.
همانطور که قبلاً گفتیم در پارتیشن فعال، شما باید سیستمعامل را نصب کنید و برای موارد دیگر میتوانید از پارتیشنهای بعدی کمک بگیرید.
البته این مدل پارتیشن بندی در ویندوز مایکروسافت با محدودیت ۲۵۶ ترابایتی روبرو است. اما برخلاف روش قبلی که احتمال حذف شدن کل اطلاعات شما وجود دارد، در این روش پارتیشن بندی اصلاً هیچ کدام از اطلاعات شما پاک نخواهد شد.
دلیل آن این هست که برخلاف روش قبلی که کل اطلاعات در پارتیشن در اول هاردها ذخیره میشود، به طور خودکار یک به کاپ از کل این اطلاعات در آخرین خانه هارد قرار میگیرد، که در این صورت اگر آسیبی به هارد شما وارد شد، کل اطلاعات هارد شما دچار خرابی نشود.
مقایسه بین MBR و GPT
در بخش زیر شما میتوانید یک مقایسه جامع و کوتاه در مورد روش پارتیشنبندی MBR و GPT داشته باشید.
MBR
- استفاده از حداکثر ۴ پارتیشن (حتی ۳ اصلی و ۱ اکستندد)
- حداکثر ۲ ترابایت برای ظرفیت پشتیبانی پارتیشن بندی هارد
- پشتیبانی از سرویس کلاستر مایکروسافت
- پشتیبانی از سیستمعامل DOS و جدیدترین سیستم عاملها
GPT
- پشتیبانی از حداکثر ۱۲۸ پارتیشن در این روش
- پشتیبانی پارتیشن از ۲ ترابایت تا ۲۵۶ ترابایت
- سرویس کلاستر مایکروسافت را پشتیبانی میکند
- پشیبانی از سیستم امل ویندوز ۲۰۰۳ تا سیستم عاملهای جدید
MBR و GPT؛ کدام سیستم عامل را پشتیبانی کنیم؟
اگر شما نیازی به اینکه بخواهید از یک پارتیشن بندی بیشتر از ۲ ترابایت ندارید، فرقی نمیکند که از کدام روش MBR و GPT استفاده کنید.
تنها در صورتی که نیاز دارید پارتیشن بندی بیشتر از ۴ تا و فضایی بیشتر از ۲ ترابایت نیاز دارید، میتوانید از GPT استفاده کنید.
آیا میتوانیم MBR را به GPT تقسیم کنید؟
بله، شما میتوانید این کار را انجام دهید. گرچه کامپیوترهای نسل جدید اکثراً از سیستم UEFI کمک میگیرند، از روش پارتیشن بندی GPT استفاده میکنند.
به همین دلیل برای سرعت بیشتر و امینت بیشتر بوت، میتوانید از سیستم UEFI استفاده کنید.
سخن پایانی
مسلماً بعد از خرید کیس کامپیوتر استوک و یا حتی آکبند، نحوه پارتیشن بندی هارد بسیار مهم است. شما باید نیاز خودتان و مقدار فضایی که نیاز دارید را بدانید و از آن استفاده کنید.
